اسطوره سیزیف The Myth of Sisyphus را مهم‌ترین اثر فلسفی آلبر کامو albert camus می‌دانند. او در این جستار، از اندیشه‌ها و ایدئولوژی‌های فلسفی خود درباره‌ی پوچی، معناباختگی و شیوه‌ی مواجهه با آن‌ها نوشته است. به باور کامو، خودکشی جدی‌ترین مسئله‌ی فلسفه است و درواقع پاسخ به این سوال است که آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟ دوقطبی زندگی و خودکشی، درون‌مایه‌ی بخشی از آثار کاموست که با عنوان سه‌گانه‌ی پوچي شناخته می‌شوند و عبارتند از: «بیگانه» به صورت رمان، «کالیگولا» در قالب نمایشنامه و اسطوره سیزیف که نشان‌دهنده‌ی عقاید کامو درباره‌ی پوچی و معناست.
دغدغه‌ی کامو در جستار اسطوره سیزیف این است که اگر زندگی ارزش زیستن ندارد، پس تنها راه برای آدمی خاتمه دادن به آن است. ولی اگر زندگی، ارزش تجربه کردن دارد پس دیگر نیازی به خودکشی نیست.
در این کتاب کامو نظر خود درباره‌ی پوچی و بی‌معنایی را شرح می‌دهد. او معتقد است نیاز و خواسته‌ی اصلی بشریت در طول تاریخ، طلب معنای زندگی بوده است. تمام آثار ادبی و فلسفی نیز نشان از جستجوی نویسندگان و اندیشمندان درباره‌ی معنای زندگی دارد. کامو در اسطوره سیزیف فقدان ارزش و معنا در زندگی انسان غربی و ناتوانی او در باور خدا را توصیف می‌کند. از این‌رو، او با تردید به کلیه‌ی روایت‌های مذهبی و فلسفی پیش از خود و زمانه‌اش نگاه می‌کند و به منتقدی مارکسیست که از گرایش‌های رایج زمانه‌اش بود، تبدیل می‌شود. از نظر او مارکسیست نیز اسطوره‌ای بیش نیست که تلاش می‌کند تا جای مسیحیت را بگیرد؛ در حالی که با ایجاد یک گسست از ریشه‌های معنابخش به زندگی آدمی، ناکارآمد و بی‌ثمر عمل خواهد کرد.