سوارکاران: اگان فاتح. میگور تارگرین اول. ویسریس تارگرین اول
ظاهر
بالریون بزرگترین اژدهای خاندان تارگرین (House Targaryen) بود، هر کدام از دندان های او به بزرگی یک شمشیر بود و آرواره ی او به اندازه ای عظیم بود که می توانست یک ماموت را ببلعد. آتش او به سیاهیِ رنگ فلس هایش بود، بال های وی به اندازه ای وسیع بود که در هنگام عبور بر فراز یک شهر، تمام شهر در زیر سایه ی بال های وی قرار می گرفت.
تاریخچه
بالریون نام یکی از خدایان باستانی در ممالک مستقل والریا (Valyrian Freehold) بوده است. او در والریا (Valyria) متولد شده بود. بالریون یکی از پنج اژدهایی بود که اینار تارگرین (Aenar Targaryen) همراه خود به دراگون استون (Dragonstone) آورده بود و تنها اژدها از میان آنان بود که تا زمان جنگ فتح (War of Conquest) زنده مانده بود.
او در زمان جنگ فتح لقب، رعب سیاه، را به دست آورد، زمانی که اگان (Aegon) برای پیروزی و فتح وستروس (Westeros) او را می راند. او در هنگام نبرد دشت آتش (Field of Fire) بسیار مخوف و بدنام شد، تنها زمانی که هر سه اژدهای افسانه ایه تارگرین ها با هم بر فراز میدان نبرد به پرواز در آمدند. در میان آتشِ مراکسس (Meraxes)، ویگار (Vhaghar) و بالریون، چهار هزار نفر تا حد مرگ سوزانده شدند. پادشاه مرن (Mern) کشته شد، و به همراه مرگ او خاندان گاردنر (House Gardener) نیز منقرض شد. ارتش دشمن متلاشی شده بود و اگان پیروز میدان بود.
بر اساس نغمه، در پایان جنگ این بالریون بود در ساخت تخت آهنین (Iron Throne) کمک می کند و با حرارت آتشش شمشیر دشمنان اگان را ذوب کرده و به تخت شکل می دهد. اگان فاتح (Aegon the Conqueror) از بالریون تنها برای نبرد یا سفر استفاده کرده بود.
همراه با جمجمه دیگر اژدهایان تارگرین، جمجمه بالریون نیز در تالار تخت در رد کیپ (Red Keep) نگهداری می شد. پس از جنگ غاصب، پادشاه رابرت (Robert) دستور داد تا جمجمه ها را بردارند و جمجمه ی بالریون به همراه سایر جمجمه ها به دخمه ای مرطوب و سرد منتقل شدند.
بزرگترین، کهنسا‌ل‌ترین و البته قوی‌ترین اژدهای تارگرین، بالریون معروف به the Black Dread (وحشت سیاه) توسط اگانِ فاتح به پرواز درمی‌آمد و بعدها به گردان پادشاه ویسریس اول ملحق شد. هنگامی که او در کمال قدرت خود بود، شعله‌های آتشش می‌توانست فولاد و سنگ را ذوب کند و ماسه را به شیشه تبدیل کند! طول بال‌های او به قدری بزرگ و بلند بود که سایه‌اش می‌توانست کل شهرها را در هنگام عبور از بالای سرش فرا بگیرد! دندان‌هایش به اندازه شمشیر بلند بود و آرواره‌هایش به اندازه‌ای بزرگ بود که می‌توانست حتی یک ماموت عظیم را به راحتی ببلعد! در سال ۹۳، بالریون سرانجام رشد خود را متوقف کرد. او تنبل و سنگین شده بود و به سختی بیدار می‌شد. هنگامی که شاهزاده ویسریس تارگرین در آن سال مالکیت اژدها را در اختیار گرفت، اژدها تلاش کرد تا به هوا بپرد اما نتوانست مصافت طولانی‌ای را پرواز کند. اژدهایی با فلس‌های سیاه و قرمز که تا زمان آغاز سریال خاندان اژدها مرده است، اما جمجمه عظیم و باشکوه او در Red Keep (قلعه‌ی پادشاهی کینگزلندینگ) به نمایش گذاشته شده است. بالریون در زمان سلطنت پادشاه جحاریس اول (Jaehaerys I Targaryen) و در حدود دویست سالگی درگذشت.
