خلاصه کتاب جادوگر شمال

به سرعت برق و باد رخ داد. لحظه‌ای هیچ چیز نبود. بعد در چشم برهم زدنی، آن پیکر کاملاً زره پوش آنجا بود. بسیار عظیم و مرعوب کننده، کاملاً سیاه در برابر مه، سایه‌ای از یک جنگاور غول پیکر باستانی، در زرهی میخ دار، با کلاهخودی بالدار و بسیار عظیم بر روی سرش. ویل همین‌طور که ایستاده و از ترس سر جایش خشکش زده بود با خودش فکر کرد: «باید قدش دوازده متری باشه. کلاهخود کاملاً پوشاننده صورت بود، اما در جایی که برای چشم‌ها سوراخ شده بود هیچ چیزی به جز فضای خالی نبود.»
قلب ویل در درون سینه‌اش به شدت می‌تپید و دهانش از ترس خشک شده بود. می‌دانست که این پیکر یک انسان فانی نیست. این چیزی از سمت و سویی دیگر بود، از دنیای تاریک جادو و طلسم. به طور غریزی می‌دانست که هیچکدام از اسلحه‌هایش نمی‌تواند به آن موجود صدمه‌ای بزند. آن پیکر که مانند برجی سربلند کرده بود، به جز لرزش اندک مه بی‌حرکت بود. به نظر می‌رسید فضای خالی چشمانش ویل را سبک و سنگین می‌کرد. بعد ویل آن صدا را شنید. صدایی بم که به نظر می‌رسید به دورِ دریاچه ی سیاه منعکس می‌شود، مثل این بود که ویل آن را از درون یک غار خالی می‌شنید نه یک فضای باز در درون جنگلی رو باز. صدای ترسناک و بم گفت:
«مراقب باش، موجود فانی! سایه‌ی جنگاور شب رو بیدار نکن. همین حالا، تا وقتی که می‌تونی، اینجا رو ترک کن