خیابان بیکر یکی از خیابانهای محله وِست اِند لندن است و از این‌رو شهرت دارد که شرلوک هولمز از ۱۸۸۱ تا ۱۹۰۳، که سرانجام از کار کناره گرفت و به ساسکس رفت، در این خیابان سکونت داشت. خیابان بیکر در سراسر دنیا مشهور است. مراجعان، پلیسها، جنایتکارها و مظنونها همه از این خیابان گذشته و به ساختمان شماره ۲۲۱ب و خانه اجاره‌ای این کارآگاه برجسته رفته‌اند. خیابان بیکر، برخلاف آنچه در فیلمها تصویر شده، مستقیم است. شنیدن این نکته که در واقع هیچ ساختمانی با شماره ۲۲۱ یا ۲۲۱ب در خیابان بیکر وجود نداشته، بی‌شک موجب ناامیدی بسیاری از طرفداران داستانهای شرلوک هولمز می‌شود که برای دیدن این ساختمان به لندن می‌روند. در زمان هولمز، خیابان بیکر کوتاه بود و طول آن از¼ مایل (حدود چهارصد متر) تجاوز نمی‌کرد. ساختمانها از جنوب به شمال شماره‌گذاری شده بودند: شماره‌های یک تا ۴۲ در سمت شرق و از جنوب به شمال، و شماره‌های ۴۴ تا ۵۸ در سمت غرب و از شمال به جنوب. در نتیجه، امکان نداشت ساختمانی با شماره ۲۲۱ وجود داشته باشد. ولی در سال ۱۹۳۰، نام سرتاسر خیابان به خیابان بیکر تبدیل شد و این امر مستلزم شماره‌گذاری مجدد بود. در این شماره‌گذاری مجدد، خانه شماره ۴۱ در خیابان بیکر شمالی، که به سبک جورجی ساخته شده بود، به ساختمان شماره ۲۲۱ خیابان بیکر تبدیل شد. ولی این ساختمان همان سال تخریب شد تا فضای لازم برای ساختما اَبی تأمین شود. ساختمان اَبی، که محل انجمن ملی ساختمانی اَبی هم بود، از آن پس شماره‌های ۲۱۵ تا ۲۲۹ خیابان بیکر را اشغال کرد